μάθημα. Κι όταν λέω αρχή, δεν εννοώ...
τις 10 του Σεπτέμβρη αλλά τον Ιούνιο, μόλις τελείωσα την Δευτέρα- τότε που ξεκίνησα τα φροντιστήρια (Ελλαδάρα μου, αθάνατη) και το διάβασμα της τρίτης.
Θυμάμαι πολύ έντονα το...άγχος που είχα και πριν από αυτή. Όταν έχεις μεγαλύτερο αδερφό, και αριστεύει στις Πανελλήνιες έχεις ένα άγχος παραπάνω. Θες η κοινωνική κατακραυγή (θείες, κουμπάροι, κουτσομπόληδες γείτονες) θες οι ίδιοι καθηγητές που δεν ξεχνούν την επιτυχία του μεγαλύτερου, και σε αντιμετωπίζουν σαν να είσαι αυτός, ίσως και η πίεση απ’τους ίδιους τους γονείς, που περιμένουν –ΝΟΜΙΖΕΙΣ δηλαδή- ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα…
0 comments:
Post a Comment